Als ouder wil je graag het beste voor je kind. Je wilt graag dat hij of zij lekker in zijn vel zit en plezier heeft. Je wilt graag dat ze zich goed kunnen ontwikkelen zowel sociaal, emotioneel en mentaal. Vooral op de plek waar ze vaak zijn: school. Maar wat als je het gevoel hebt dat dat niet helemaal lukt?
Ik weet nog precies wat ik dacht: “Ze zien me al weer aan komen hoor. Die moeder die altijd wat te zeggen heeft.”
Onze dochter was niet de makkelijkste in de peuterklas. Ze was vaak boos en bij tijden zelfs onhandelbaar voor de juffen. Ik merkte dat ze het moeilijk had.
Maar wat doe je daar aan als ouder?
Want zij is daar en jij bent thuis of op je werk. Jij bent er niet bij. Jij ziet niet wat er allemaal precies gebeurt. Je kan er voor je gevoel zo weinig aan doen.
Ik probeerde wel een kort lijntje te houden met de juffen. Ik vroeg vaak: “Hoe is het gegaan?”
Hier en daar probeerde ik wat tips te geven, over hoe ze het beste met haar zouden kunnen omgaan. Soms werd daar iets mee gedaan en vaak ook niet.
Ik snap het ook wel, het valt niet mee om zo’n hele klas met kinderen iets nuttigs te laten doen. Ik heb heel veel respect voor leerkrachten in het basisonderwijs. Ze staan er vaak alleen voor en de werkdruk is erg hoog.
En ik snap ook heel goed dat het dan ook wel heel lastig is als dan juist jouw kind niet wilt meewerken, of ander soort aandacht nodig heeft. Snap ik helemaal.
Maar het blijft een feit, dat mijn kind het moeilijk heeft.
En misschien jouw kind ook.
Niemand is hetzelfde
We zijn allemaal anders. Gelukkig maar.
Toch is dat op school niet altijd.. handig. Want het is veel overzichtelijker als iedereen hetzelfde doet en dezelfde aanpak nodig heeft.
Wat dat betreft kan je kind binnen het schoolsysteem het beste gemiddeld zijn. Dan is alles precies op hem of haar afgestemd.
Maar als je nu niet zo gemiddeld bent?
Uiteindelijk vind ik dat elk kind anders en uniek is. Maar sommige leermethodes en pedagogische aanpakken werken gewoon beter bij de één dan bij de ander.
Het moeilijke is dat je kind zich raar gaat voelen en zich probeert aan te passen of er flink tegen in gaat. Beide zijn niet de oplossing en kunnen nog meer problemen veroorzaken.
De school heeft de verantwoordelijkheid om passend onderwijs voor jouw kind aan te bieden. Daar heeft ieder kind recht op. Als je kind het moeilijk heeft op school, is het dus helemaal niet raar om daarmee aan te kloppen bij school of de leerkracht. Het is mijn ervaring dat ze het zelfs fijn vinden om samen te werken, want uiteindelijk hebben zij ook het beste voor met jouw kind.
Wat kun je doen?
Als ouder is het een mooi maar ook moeilijk proces om erachter te komen wat je kind nodig heeft. Helaas, komen ze niet met een gebruiksaanwijzing.
In de afgelopen tijd hebben wij heel actief met school naar onze kinderen kunnen kijken om een weg te vinden die voor hen goed en prettig is.
Deze dingen kun je misschien ook proberen:
- Laat de leerkracht weten dat het niet goed gaat met je kind. Benoem de dingen die je ziet en waar je zorgen over hebt. Zo kan de leerkracht ook bewuster kijken naar je kind, misschien was het nog niet eens opgevallen.
- Blijf oplossingsgericht en open voor verschillende mogelijkheden in de dialoog met de leerkracht. Het heeft geen zin om te beschuldigen, want de leerkracht doet ook zijn of haar stinkende best. Het werkt beter om voorstellen te doen of open vragen te stellen.
- Spreek een tijd af wanneer je weer samen kijkt naar de voortgang van je kind. Het is beter om meerdere korte gesprekken te hebben dan hele lange gesprekken. Respecteer de tijd van de leerkracht.
- Verdiep jezelf in methodes die wellicht kunnen helpen voor jouw kind. Lees een interessant boek of ga het internet op. Het kan je echt meer perspectief geven om wat meer kennis van zaken te hebben.
Heeft jouw kind het wel eens moeilijk op school? Wat heb jij geprobeerd om dit op te lossen?
Geef een antwoord